24 weken zwanger – er zit een handbal in mijn buik!
Gewicht: Don’t
shoot me for saying this: Eindelijk ben ik bijgekomen. Ik begon me al zorgen te
maken dat ik de baby te weinig gaf en ie niet voldoende zou groeien. Mijn baarmoeder is nu ongeveer zo groot als een handbal.
Eten: Laat
ons zeggen dat ik deze week ontdekt heb waar veel zwangeren over spreken,
ondrangbare neiging naar eten, vooral ijs. Dus at ik deze week met veel smaak:
zelfgemaakte pannenkoeken met vanilleijs, chocoladesaus, banaan en slagroom, oh
met warme chocolademelk met slagroom. En kilo’s chocolade. Vermelde ik
chocolade al?
Slaap: Ik
slaap nog steeds goed, maar ik kan er niet genoeg van krijgen. Ik zou de hele
dag kunnen slapen. Geeuw.
Zwangerschapskleding:
Na een
vrij kale shoppingsessie begin januari had ik deze keer mijn zinnen op
onlineshoppen gezet. Deze week kreeg ik dan eindelijk mijn pakketje, en
gelukkig paste mijn buit perfect. Nu ben ik 6 shirts en 2 broeken rijker!
Geslacht: Al van
in het begin van de zwangerschap was ik ervan overtuigd dat het een meisje ging
zijn. Bij de 16 weken-echo was het nog niet helemaal duidelijk, en dacht de
gynaecoloog zelfs dat het misschien een jongen ging zijn. Dit druiste helemaal
tegen mijn gevoel in, hoewel ik ook blij zou zijn met een jongentje hoor. Het
klopte gewoon niet naar mijn gevoel. Kort voor kerst wisten we het dan zeker:
het wordt een meisje!
Shoppen: Zaterdag was ik het beu van thuis
te zitten, dus trok ik mijn schoenen aan en ging te voet naar het dichtstbijzijnde
shoppingcentrum. Ik had toen al wat last van bandenpijn, en heb het moeten
bekopen met heel wat meer pijn. Reden te meer om op zondag lekker op de sofa te
hangen en Grey’s Anatomy te kijken. Voor baby kocht ik drie rompertjes en een
slaapzakje.
Mis je iets? Ik mis
mijn platte buik die niet in de weg zit als ik mijn schoenen wil aandoen. Hoe
moet ik dit in godsnaam doen wanneer mijn buik nóg ronder wordt? Maar ben wel
trots op mijn buikje hoor, eindelijk begin je hem te zien!
Voel je al
iets? Jaaaa,
al heel vroeg kon ik kleine plopjes voelen, en ondertussen kan je ze ook al van
buiten zien wanneer ze trapt.
Je navel, naar
binnen of buiten: Tot groot jolijt van mijn vriend: steeds meer naar
buiten.
Beste moment van de
week: Ik kan
er enorm van genieten naar mijn buik te kijken wanneer ze actief is. Ook bij
het televisiekijken streel ik vaak.
Minder
moment: Huilbuien!!!
Elk emotioneel moment op televisie of wanneer mijn vriend wat zegt kan ik
beginnen janken. Meestal vind ik het dan ook nog grappig omdat ik weet dat het
aan mijn hormonen ligt, dus dan wordt het een geniale combinatie tussen huilen
en lachen..
Ik kijk uit naar…: Het bezoek van mijn ouders.
Ze komen volgende week en brengen een hele hoop babyspulletjes mee. Eindelijk
kunnen ze dan ook ons nieuwe appartementje bewonderen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten