Oeps, een weekje overgeslagen. Moet me meer
inzetten voor mijn blog, honderd leuke ideeën, maar de omzetting heeft nog
eventjes tijd nodig. Hopelijk komt daar binnenkort verandering in.
Gewicht: Vermoedelijk bijgekomen,
maar bij gebrek aan weegschaal geen juist antwoord. Maar ik vermoed dat mijn
vreetbuien wel wat hieraan bijdragen.
Eten: Nog steeds chocolade, vooral
zoetigheden. Ik denk dat baby een zoet meisje wordt. Ik kan grote porties
verzetten, maar af en toe speelt mijn maag op. Dan moet ik eventjes een pauze
inlassen omdat mijn maag naar boven gedrukt wordt. Ik word steeds huiselijker
en bak koekjes of pannenkoeken. Is dat de moeder in mij die naar boven komt?
Slaap: Ik kan niet genoeg slaap
krijgen!! Ik blijf zo vermoeid. Mijn slaap wordt nu ook af en toe onderbroken
voor nachtelijke bezoekjes aan het toilet, meestal als een echte zombie. Hoe ga
ik in godsnaam die eerste weken met Baby overleven?!?
Zwangerschapskleding: De t-shirtjes raken steeds
gevulder, ben eens benieuwd hoe ik er binnenkort uitzie. Ik word ronder met de
minuut…
Geslacht: Nog steeds een meisje!
Shoppen: Vorige dinsdag lekker
geshopt. Er zijn zooooooveel schattige kleertjes. Ik liet me verleiden tot
Marie van de Aristokatten en een pakje met Bambi erop. En nog 20 andere stuks…
Ach, het geld dat ik nu niet aan mezelf uitgeef, gaat naar Baby!
Mis je iets? Ik mis de passie van mijn
partner. Seks is niet bepaald een thema waar velen graag open over zijn, of
waar toch vaker een taboe op ligt dan men wil toegeven. Na maandenlang zelf
niet veel zin te hebben, maar toch af en toe zin te maken, vindt meneer het
opeens raar om met die dikke buik seks te hebben. Hij moet er nog aan wennen.
Ik kan het hem niet kwalijk nemen, ik moet zelf ook aan mijn nieuw figuur
wennen. En geknuffeld wordt er nog voldoende!
Voel je al
iets? Ja, ze blijft gezellig haar
danspasjes oefenen.
Je navel, naar
binnen of buiten: nog
steeds op het randje. Oh, wat wordt dit lelijk! Gelukkig verbergen de
draagsteunen van mijn broeken mijn navel voor mijn t-shirt.
Beste moment van de
week: Ouders op bezoek: mét
babybedje en eerdere aankopen. Plots heb ik veel meer baby in huis! <3 Het
was fijn ze nog eens terug te zien en eindelijk mijn nieuwe appartementje te
kunnen tonen, maar ik was toch ook blij toen ze de deur weer uitwaren. Dan ga
je echt wel merken dat je nu je eigen leven hebt en het thuis niet meer zou uithouden…
Minder
moment: De schuldgevoelens die ik
eerst had toen mijn ouders weggingen. Ik had het gevoel dat ik me niet blij
mocht voelen. Maar zeg nu zelf: De meesten zijn al blij na een namiddagje
bezoek dat ze weer weggaan, hoe zou je je dan voelen na een lang weekend non-stop
(schoon-)ouders? Juist ja. Moest ik me toch eventjes voorhouden.
Ik kijk uit
naar…: mijn onderzoek dinsdag. Die 4
weken zijn snel voorbij gevlogen, maar het kriebelt om ze eindelijk nog eens te
zien. Naar mijn gevoel is alles in orde, maar ik zie ze graag toch ook nog eens
zwaaien!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten